Interview met vrijwilligster Soumia
‘Van het huis uitkomen en samen iets doen, worden we allemaal een beetje gelukkiger.’
Toen Soumia net uit Marokko naar Nederland was gekomen, kon zij geen werk krijgen dat haar aansprak. In Marokko had zij elf jaar op school gezeten, daarna was zij in de winkel van haar vader gaan werken. Haar vader had nooit op school gezeten en kon de hulp van zijn dochter goed gebruiken, vooral wat betreft de administratie. Soumia vond het werk in de administratie heel leuk, maar in Nederland kon zij alleen als schoonmaakster aan de slag. Dat werk lag haar niet zo, maar ze heeft het toch een tijdlang gedaan. Voor haar kinderen, twee jongens en een meisje, bleef zij een aantal jaar thuis, maar op een gegeven moment wilde zij echt weer iets buitenshuis doen.
Zorgzusters en Rosendael
Het begon met koffiedrinken en praten met de buurvrouw, daarna ging zij ook met andere vrouwen praten. Zij wilde deze vrouwen graag op een meer structurele manier helpen, maar wist niet goed hoe. Al Amal kende zij nog niet. Op een gegeven moment kwam zij in contact met de Zorgzusters, die in Buurtcentrum de Boog in Overvecht goede, betaalbare maaltijden verzorgden. Daar hielp Soumia twee jaar lang mee, ook met onder andere kleding verzamelen om aan mensen te geven die het nodig hadden. Rond Ramadan en het Suikerfeest werden er koekjes verkocht, waarvan de opbrengst gebruikt werd om gezinnen te helpen. Ook bij zorgcentrum Rosendael ging zij regelmatig op bezoek om met bewoners te praten en gezellig samen te zijn.
Contact met Al Amal
In 2015 veranderde er veel voor Soumia, doordat haar vader in Marokko ziek werd. Zij ging naar hem toe en bleef langere tijd in Marokko. Bij terugkomst in Nederland brak voor haar een moeilijke tijd aan, omdat zij nog veel verdriet had over haar vader, maar mensen helpen wilde zij nog steeds. Via de school van haar kinderen had zij Marzouka leren kennen en zo kwam zij bij Al Amal terecht, waar zij als vrijwilligster ging meewerken aan de projecten Wijkmoeders en Open Huis. ‘De vrouwen hebben veel vragen’, zegt Soumia, ‘bijvoorbeeld hoe ze ervoor kunnen zorgen dat ze iets buitenshuis kunnen doen. Een van de eerste dingen die ik dan zeg, is dat de taal leren erg belangrijk is.’ Inmiddels heeft Soumia een cursus EHBO gevolgd en kan ze wandelgroepen begeleiden. ‘De wandelgroepen zijn een succes. De vrouwen vinden het heel gezellig.’ Ook in de samen met Dock opgezette moestuin is zij graag. ‘Ik woon zelf in een flat en heb dus geen tuin. Hier verbouwen we zelf van alles en maken dan samen eten. Tuinieren werkt enorm ontstressend.’
Toekomst
Soumia is heel blij met haar werk als vrijwilligster bij Al Amal, maar zij zou graag een opleiding willen volgen, waardoor zij nog meer kan doen om mensen te helpen. ‘Ik heb altijd al graag mensen willen helpen. Het gaat mij niet om het geld, het gaat mij erom mensen blij te maken. Van het huis uitkomen en samen iets doen, worden we allemaal een beetje gelukkiger.’
